Toespraak ter gelegenheid van het bezoek van paus Franciscus

Uwe Heiligheid, 

Sire, 

Dames en Heren, 

 

Ik wil u graag welkom heten in België. 

 

Het is nagenoeg dertig jaar geleden dat de leider van de katholieke kerk ons land bezocht. 

 

En uw inzet voor vrede en wederzijds begrip tussen culturen en religies vindt een warm onthaal. 

 

Onze samenleving is gebouwd op respect en dialoog tussen gemeenschappen.

 

In een tijd waarin de afstand tussen gemeenschappen lijkt te groeien, houden wij vast aan de kracht van dialoog.

 

Het is de taak van ons allen om onze burgers een toekomst te bieden die niet op angst en wantrouwen steunt, maar op solidariteit en wederzijds respect.

 

België neemt zijn verantwoordelijkheid, op basis van die waarden. 

 

Een wereldorde gebaseerd op mensenrechten en rechtvaardigheid is de kern van ons handelen.

 

De oorlog in Oekraïne herinnert ons aan een harde waarheid: vrede is nooit vanzelfsprekend. 

 

En wie vrede wil, moet vastberaden zijn.

 

België staat pal achter de mensen van Oekraïne.

 

En we zullen blijven bijdragen aan hun zoektocht naar vrede en veiligheid. 

 

Het conflict in het Midden-Oosten laat zien wat er gebeurt wanneer zelfverdediging niet gepaard gaat met respect voor internationaal recht.

 

Dan geldt enkel nog het recht van de sterkste.

 

Er bestaat een uitweg. 

 

Maar die is enkel mogelijk indien de gijzelaars worden vrijgelaten en de bevolking in Gaza opnieuw een menswaardig leven kan leiden.

 

Een oorlog is altijd een nederlaag voor de mensheid. 

 

Uwe Heiligheid, 

 

België is sinds het bezoek van uw voorganger ingrijpend veranderd. 

 

In enkele decennia ziet de spiritualiteit van vele Belgen er helemaal anders uit.

 

Diverse geloofsgemeenschappen leven in onze seculiere samenleving vreedzaam naast en met mekaar. 

 

De Kerk heeft haar plaats in onze geschiedenis en in onze gebruiken. In onze feestdagen en in onze cultuur. 

 

Geloof biedt voor velen houvast.

 

Maar we kunnen niet voorbijgaan aan de pijnlijke wonden die bestaan binnen de katholieke geloofsgemeenschap en de brede samenleving. 

 

De vele gevallen van seksueel misbruik en van gedwongen adopties, hebben het vertrouwen zwaar beschadigd. 

 

U zet zich in voor een rechtvaardige aanpak.

 

Maar er is nog een lange weg te gaan. 

 

De bedienaars van de Kerk werken met overtuiging en naastenliefde. 

 

Maar wanneer er iets misgaat, kunnen we een doofpot niet aanvaarden. 

 

Dit schaadt het waardevolle werk van iedereen.

 

Vandaag volstaan daarom niet alleen woorden. Er moeten ook concrete stappen gezet worden. 

 

De slachtoffers moeten gehoord worden. 

 

Zij dienen centraal te staan.

 

Zij hebben recht op de waarheid. 

 

De wandaden dienen te worden erkend. 

 

En er dient gerechtigheid te komen.

 

Menselijke waardigheid dient voorop te staan, niet de belangen van het instituut.

 

Dit is niet alleen een morele verplichting, maar ook een noodzakelijke stap om het vertrouwen terug te winnen.

 

Om de blik opnieuw voorwaarts te kunnen richten, dient de Kerk in het reine te komen met haar verleden. 

 

 

Uwe Heiligheid, 

 

Vele gelovigen kijken vol verwachting uit naar uw komst. 

 

Uw bezoek kan inspireren om bruggen te bouwen en kan religies ook aansporen om verbondenheid te zoeken.

 

De Belgen nodigen u uit om stil te staan bij de uitdagingen van onze moderne samenleving. 

 

Ik hoop dat uw tijd in ons land nieuwe inzichten brengt. 

 

Ik dank u.